حبه سه امتیازی تراکتور به تیم ته جدولی : ذوب آهن 3 - تراکتور منفی صفر

 اولیویرا در این بازی با تعویض های که نکرد ما را بیشتر ناامید کرد، امروز در حالی که شاهد بودیم خط دفاعی تراکتور آن خط دفاعی مقتدر نیست اما در کمال تعجب شاهد بودیم با وجودی که مدافع با تجربه ای چون نصرتی بر روی نیمکت نشسته است دست به تغییر این مدافعان پر اشتباه خصوصا حسینی نزد، مدافعان تراکتور در این بازی هر کدام برای خود شاهکار بودند، از حسینی که لایی می خورد و به راحتی آب خوردن دریبل می شد تا اسدی با تجربه که نتوانست چون همیشه لیدر خوبی برای دفاع باشد و این در حالی است که این اشتباهات ما را امیدوار کرد تا اولیویرا در نیمه دوم این مدافعان پر اشتباه را از بازی خارج کند اما اینگونه نشد و در ادامه بازی هم شاهد بودیم که بر روی تک ضد حملات البته نه چندان زهردار ذوب آهن مدافعان پر اشتباه ما چگونه میدان را وا می دادند.

در سوی دیگر دروازبان مغرور تراکتور که در این بازی با گلی که خورد شیرازه تیم را پاشاند، آقای فروزان بر روی گل دوم و در حساس ترین زمان بازی که تراکتور پنالتی را از دست داده بود گلی را خورد که هیچ دروازبان لیگ برتری چنین گلی را نمی خورد، آقای فروزان شاید در باد مصاحبه با برنامه نود و غروری بیش از حدی است که دچار آن شده است باشد، آقای فروزان بهتر است دلیل قانع کننده ای را برای این گل و گل سومی که دریافت کرد برای ما ببافد چرا که دیگر نور افکن استادیوم فولاد شهر دیگر این بار خاموش بود.

متاسفانه امروز اصلا روز تراکتور و هیچکدام از بازیکنان نبود، اما غرور بیش از حد بازیکنان تراکتور در این بازی چندین و چند موقعیت خوب را از مجموعه تراکتور گرفت، اقای ابراهیمی، حاج صفی، لوپز، حسینی ، کیانی و حاتمی در چندین موقعیت خوب در جلو دروازه توپ های را گل نکردند که برای ما بسیار تعجب آور بود، اقای ابراهیمی که خودش را تنها می بیند و در چند موقعیت خوب تنها به بازی نمایشی بیشتر توجه می کرد تا کمک به مجموعه تیم،احسان حاج صفی هم از این قاعده مستثنی نبود، تراکتور در روزی باخت که بازیکنان اش در جلو دروازه توپ از جلو سرشان و در چند قدمی دروازه توپ را از دست می دادند، لایی می خوردند، توپ زیر پایشان گیر می کرد، در تک به تک در حالی که بازیکنان خودی در کنارشان بود او را نمی دیدند و از آن بدتر در چندین و چند لحظه در حالی که توپ را لو می دادند می ایستادند و بازی را تماشا می کردند و این در حالی بود که در این روز تنها دهنوی بود که تا آخرین لحظه برای توپ می دوید و با تعصب بازی می کرد.

این سه امتیاز در یک کلام حبه تراکتور به تیمی بود که بیشتر به تیم محلات می مانست تا تیم لیگ برتری و این در حالی است که این بازی موجب شد تا ما نود دقیقه سخنان گوهر بار گوینده را تحمل کنیم که بیش از فوتبال در مورد تیم ذوب آهن و سپاهان صحبت می کرد و یکجانبه برای ما کری می خواند در حالی که در اکثر دقایق توپ و میدان دست بازیکنان تراکتور بود.، امیدواریم که آقای تونی بتواند در ادامه کار این غرور بیش از حد را از بازیکنان تیم اش دور کند.

http://www.tractorchelar.com