یادداشتی برای همه آنهایی كه رفتند...

وقتی مردم درباره ی اسطوره های فوتبال صحبت می کنند، اغلب ممکن است کمی تعصب وجود داشته باشد،اما بیشترین تعصب،از آن ِ بازیكن به پیراهن است!.

در دنیای امروز اینكه یك بازیكن حرفه ای در قبال پولی كه می گیرد بازی می كند امری طبیعی ست،اما با عشق بازی كردن چیزی نیست كه به وفور دیده شود.اسطوره ها، به جای درك و تجربه فضای جدید،تثبیت را بر گزیده اند،این نه از در ِ ترس كه از تعصب و وفاداری بازیكن به باشگاه و هوادار نشأت می گیرد.در فوتبال ما كه جدیداً به سمت حرفه ای گری روی اَورده است شاید نخستین فاكتوری كه از فوتبال اروپا كپی برداری شد پرداخت هزینه های گزاف بوده است.این یك درك اشتباه از فوتبال حرفه ای بود.ما قبل از آنكه چیزی برای ارائه داشته باشیم قیمتی گزاف روی آن نهادیم.بلی این یك دیوانگی محض است.اما در عوض در آن سوی زمین،فوتبالی می بینیم به معنی واقعی حرفه ای،اما در قلب این فوتبال حرفه ای همچنان جایی برای اسطوره كردن ستاره ها وجود دارد.
در فوتبال ما كه به نسبت سطح آن مبالغ بسیار هنگفتی خرج می شود،اكثراً تعصب یك عوام فریبی آشكار است.حتی در بسیاری از اوقات در انتخاب خانه نیزهیچ نقشی نداریم واین رسانه و موج ِ باور عوام است كه ما را به جایی می برد كه خود نمی خواهیم و یا اقلاً نمی دانیم كه كجا می رویم!ترك یك باشگاه به بهانه های آنكه من با آن مدیر خوب نیستم،اینجا دیگر برای من تكراری ست و جذابیت قبلی را دیگر ندارد!،هوادار انتظار بیجا داد،با مربی خوب نیستم،مشكل خانوادگی دارم و همه و همه اثبات ادعای نخستین ماست.تمامی این موارد ناشی از عدم انتخاب درست و عدم تعصب به پیراهن است.

شاید ما هنوز آنچنان كه باید تمایز ستاره با اسطوره را قادر نشده ایم.ستاره یك بازیكن تمام عیار است،اسطوره یك بازیكن وفادار!.ستاره با مرگ نسل می میرد،اسطوره همواره در قلب هاست،جاری در رگ، از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود.اگرچه حتی فوتبال وی را به یاد نداشته باشند.
باید دید ما در این فوتبال كه هستیم و چه می خواهیم.اسطوره بودن ساختن با ناسازگاری هاست،تحمل سختی ها برای آنچه كه بدان عشق می ورزیم اگرچه به ما تعلق نداشته باشد.ستاره شدن تركیبی از نبوغ ذاتی،امكانات،شانس و تمرین است اما اسطوره بودن تنها یك ویژگی می خواهد!
بارز ترین مثال ها در فوتبال ایتالیا وجود دارد.دیده شدن نكات تاریك فوتبال ایتالیا خود یك نكته ی مثبت و درس به دیگران است.اینكه فكر كنیم تبانی فقط در ایتالیاست بسیار احمقانه فكر كرده ایم!اما این دیده شدن خود یك اهمیت برای بهبود اوضاع است،اهمیتی كه سایر كشورها كمتر بدان قائلند و در ذهن بیننده تصور اینكه فوتبال در سایر كشورها پاك است را تداعی می كند،پس مقامات سایر كشورها ناعادلانه تبرئه می شوند این یعنی ایتالیا یك قدم جولوتر از سایرین است!
اگرچه این بحث جدا از بحث اصلی مان است اما نباید ذهنیت های قبلی موجب خلط دو مسأله ی كاملاً جدا از هم شود.به بحث اصلی مان برگردیم،اسطوره! شاید اكثر اسطوره نماهایی كه در باشگاه ها توپ می زنند،تنها با یك مشكل مدیریتی یا مالی جزئی چرخش 180 درجه ای انجام دهند.برای شما جی جی بوفون را مثال می زنیم.یكی از برترین دروازه بانان تاریخ فوتبال جهان،براستی او در دهه قبل، دروازه بانانی نظیر پروتزی،پالیوكا و تولدو را تحت تأثیر خود قرار داد.اما با سقوط یونتوس به سری B علی الرغم بهترین پیشنهادات از بهترین تیم های جهان،به این تیم وفادار ماند.آیا در فوتبال ما كه بازیكنان آن هر روز صدها مصاحبه ی لیلی و مجنونی می كنند چنین شود چنین می كنند!؟آیا براستی در این فوتبال،لیلی پول است و مجنون یك نیمچه ستاره پول پرست؟ به همان اندازه كه رد كلی این موضوع خنده آور است تعمیم به كلیت آن نیز نا انصافی ست.در فوتبال دنیا چنین اسامی هنوز كه هنوز است دیده می شود.
رایان گیگز،پائولو مالدینی،جنارو گاتوسو،آلساندرو كاستاكورتا،آلسنادرو دل پیرو و حتی سر آلكس فرگوسن!

امثال پائلو مالدینی شاید نتوانستند برای یك دوره استراحت یك جزیره را اجاره كنند!،اگرچه از قدم زدن در خیابان های لندن صرف نظر كردند.اگرچه تماماً بدون اشتباه ظاهر نشدند اما از خود یك اسطوره ساختند،این پاداشی ست كه گذر زمان در قبال وفاداری و تعصب به پیراهن به آنها هدیه كرد.هدیه ای كه حتی رقیبان نیز برازنده ی اسطوره ها می دانند.
به خاطر بسپاریم اگرچه بهترین نباشیم اما اگر به بهترین نحو ممكن بازی كنیم بی شك بازنده نیستیم.برای این شیوه نیاز به عشق و تعصب است،تعصب، خشونت نیست،تعصب وفاداری ست.اسطوره ها قهرمانی می آورند اما ستارگان نه همیشه.كافی ست نگاهی به افتخارات باشگاه هایی نظیر آث میلان و تیم ملی ایتالیا بیندازید.

بازگردیم به فوتبال خودمان،اگرچه هم اكنون صحبت از تولد اسطوره بسیار زود است اما قراین نشان می دهد در همین تیم بازیكنانی هستند كه توان و لیاقت اسطوره شدن را دارند.فوتبال ما با فوتبال اروپا تفاوت چشمگیری دارد،آنجا بهترین سطح فوتبال ارائه شده است پس حق یك بازیكن در فوتبال ماست كه برای پیشرفت قدم به قاره فوتبال بگذارد.اما حق ندارد پول را عشق معنی كند.منفعت شخصی را وفاداری.
آنها وفادار بمانند،ما نیز فراموشكار باشیم روزگار، اسطوره ها را فراموش نمی كند.

یادداشت از sarp منبع:tractorfc.com