آینده از آن تیراختور است؛تیراختور بازیکنانی می خواهد که عاشقش باشند مثل یک هوادار

مقدمه بالا اما یک طرف قضیه است! طرف دیگر قضیه بر می گردد به بازیکنان و هواداران تیمها

طبیعی است که هوادار هر تیمی نگران تیم خود باشد و از مسئولان تیمش انتظار داشته باشد که بهترین بازیکنان را برای تیمشان بخرد تا یک تیم قدرتمند داشته باشند. و بازیکنان نیز بالطبع دوست دارند در تیمی بازی کنند که علاوه بر بزرگ و نامی بودن پول خوبی هم به آنها بپردازند و در این میان و در کشور ما چه تیمهایی بهتر از پرسپولیس و استقلال! تیمهایی که همیشه در رسانه ملی و در کوچه و بازار حرف از آنها بوده و این دو تیم را اساس تیم ملی معرفی کرده و در ذهن همه گنجانده اند.
هر بازیکنی که به یکی از این دو تیم می پیوندد حرف از عشق به این دو تیم می زند و می گوید از بچگی هوادار یکی از این دو تیم بوده!!!

حالا می رسیم به تیراختور و هوادارانش؛تیراختور قبل از حضور در لیگ برتر نمی توانست ادعا کند که پر هوادارترین تیم ایران است چون در سطح اول فوتبال کشور حضور نداشت و همچین ادعایی غیر قابل باور بود ولی وقتی سه فصل پیش دوباره به سطح اول فوتبال کشور برگشت دیری نپایید که تمام معادلات فوتبالی را بر هم زد و به همگان نشان داد که چه هوادارانی دارد و در هر سه فصل حضورش در لیگ برتر با میانگین 65 هزار هوادار در هر بازی، ثابت کرد که به واقع پر هوادارترین تیم ایران است به همه فهماند که اگر پرسپولیس و استقلال ادعا می کنند در دربی هایشان صد هزار هوادار دارند(بصورت مساوی برای هر تیم 50 هزار نفر)، تیراختور برای هر بازی مهمش در خانه،به تنهایی 100 هزار هوادار و شاید بیشتر از صد هزار دارد.

تیراختور زمانی بازیکنانی داشت که از دل محلات فوتبال خیز تبریز برخواسته بودند اما آن بازیکنان در حقیقت عاشق تیراختور نبودند چون هوادارش نبودند آن بازیکنان آرزوی حضور در پرسپولیس و استقلال را داشتند چون از بدو تولد نام آن دو تیم را شنیده بودند و آن زمان در ایران کسانی که فوتبال را دنبال می کردند مجبور بودند یا هوادار استقلال باشند یا پرسپولیس. بنابراین وقتی در تیمهایی مثل تیراختور یا شهرداری یا ماشین چهره می شدند با کوچکترین چراغ سبزی از سوی دو تیم پایتخت ساکشان می بستند و عازم تهران می شدند تا بلکه به تیم ملی برسند؛ چون دروازه تیم ملی از تهران بود و تیم ملی به این دو تیم خلاصه می شد.باقری ها، دین محمدی ها،همدانی ها،حلالی ها،اکبرپورها،باهنرها و ... به خاطر همین موضوع به این تیم ها رفتند و هنوز هم حرف از استقلال و پرسپولیس می زنند گله ای نیست چون آنها هوادار تیراختور نبودند هر چند مدیون تیراختور هستند.

اما دیگر همه چیز فرق کرده مردم آذربایجان و اکثر تورک زبانان(تمام تورک زبانان نگفتم چون هنوز هم هستند کسانی که خوابند) تنها عاشق تیمهای آذربایجانی هستند و تیراختور گل سرسبد آنهاست،حالا تیراختور قسمتی از زندگی این مردم است هر بچه ای که در آذربایجان و در یک خانواده تورک زبان متولد می شود یک کلمه مشترک می شنود: "تیراختور" دیگر هیچ رسانه ای نمی تواند طرفدار بودن دو تیم پایتخت را به این کودک تحمیل کند چون او به واقع و از ته دل هوادار تیراختور است تیمی که آن را سمبل آذربایجان می داند و نام آن برایش مقدس است پس این کودکان اگر روزی فوتبالیست شوند آرزویشان تنها یک چیز خواهد بود: "بازی کردن در تیراختور"

آنها وقتی به آرزویشان برسند حتی مقابل اغوا کننده ترین پیشنهاد دردانه های پایتخت نیز براحتی سست نشده و تیراختور را ترک نخواهند کرد چون عاشق و هوادار تیراختور هستند.

«اگر امروز انصاری فردها، جباری ها، مجیدی ها،خلعتبری ها،بنگرها و... به تیم ما نمی آیند جای ناراحتی نیست چون ما فعلا بازیکنانی داریم که ستاره نیستند ولی با انگیزه اند بازیکنانی مثل کیانی،ابراهیمی،اکرامی،اسدی و... که مدیون تیراختور هستند و همیشه با جان و دل برای تیراختور بازی خواهند کرد. و فردا بازیکنانی خواهیم داشت که نه تنها مدیون تیراختور خواهند بود بلکه عاشق و هوادار آن نیز خواهند بود.»

«آری آینده از آن تیراختور است چون بازیکنانی خواهد داشت که همیشه عاشق آن خواهند بود بازیکنانی که ستاره خواهند شد بازیکنانی از جنس ستارگان واقعی تیراختور یعنی "هوادارانش" »