دو سال پیش، بازی با مقاومت فجر سپاسی، همین تیمی که زرد می پوشد، همین تیمی که از شیراز می آید، دو سال پیش همین روزها بود که میهمانمان باز فجر بود، همه آمده بودیم، همه آمده بودیم، برای ما نتیجه زیاد مهم نبود، برای ما رقم زدن حماسه مهم بود، برای ما همدلی برای تراکتور و آذربایجان مهم بود، از پیر و جوان، بچه ها هم آمده بودند، این همت مردم بود که روز قبل از مسابقه همه را به استادیوم کشانیده بود، این مردم بودند که تا خواستند میلیونی آمدند اما جا نبود و این در حالی بود که بیش از 120 هزار نفر کیپ تا کیپ در کنار هم برای تراکتور هورا کشیدند و فریاد زدند، به جرات می توان گفت این حماسه به نام تراکتور و هواداران اش رقم خورد و در ایران و حتی آسیا می شود اذعان کرد که هنوز رکورددار هوادار هستیم.
فردا هم چنین روزی بود، در هوای بهاری جای برای ماندن در خانه نیست، همه خواهیم آمد تا در موسوم بهاری در کنار تراکتور قدم اول از شش قدم را محکم تر و بهتر برداریم، فردا روزی است که مثل دوسال قبل می شود حماسه آفرید، پس همه بیاید ، بیاید در کنار هم تیم باشیم به نام تراکتور و آذربایجان، فردا هوادار تراکتور در خانه نخواهد نشست، فردا روز رقم زدن حماسه ای دیگر است و این حماسه برای تراکتور رقم خواهد خورد و یک قدم به قهرمانی نزدیک تر خواهیم بود، پس فردا در استادیوم سهند همه و همه بیاید برای یک نام تراکتور. یاشاسین تراکتور، یاشاسین آذربایجان